Μαθητικές δημιουργίες

Τα παιδιά μέσα από το ποίημά τους στέλνουν ένα κοινωνικό μήνυμα

..................................................................................

«Κραυγή αγωνίας»

Στο άδειο πιάτο μου είδα το πρόσωπο της αδιαφορίας του κόσμου.
Στο ξεροκόμματο που γύρεψα, απελπισμένα στα σκουπίδια αντίκρισα τη μικρότητα των δυνατών.
Στο μολυσμένο νερό που μου προσφέρατε, διαπίστωσα τη θολότητα των συναισθημάτων σας.
Πεινάω και φοβάμαι, φοβάμαι τους ανθρώπους πιότερο από το σκοτάδι.
Πεινάω και ζαρώνω σε μια υγρή και σκοτεινή γωνιά ενός βρώμικου στενού.
Πεινάω, τα σπόρια δραπέτευσαν από την τρύπια τσέπη μου.
Πεινάω για αγάπη, φως, ουρανό κι ανθρωπιά.
Μ’ όλα αυτά θα δω και πάλι το πρωινό γαρίφαλο της άνοιξης να μου γνέφει καλημέρα.
Θα δω τον ουρανό κεντημένο μ’ άστρα.
Έτσι, θα μπορέσω ν’ ονειρευτώ!
Όλοι μαζί, το λίγο γίνεται πολύ αν συνεργαστούμε.
Όλοι μαζί μπορούμε.
Η πείνα να εξαλειφθεί και το χαμόγελο ν’ ανθίσει, όπως το κυκλάμινο στη σχισμή ενός βράχου, όπως το χαμομήλι στην πεδιάδα της αλληλεγγύης.
Δωσ’ μου το χέρι σου θα δεις, έχει αγάπη η ζωή αρκεί να το πιστέψεις.
Μη φοβηθείς τον άνεμο, η ενσυναίσθηση σε τρέφει.