School Principal
Βίγκλας Κατελής
Contact with SchoolΣχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Βόλου
Το πρόγραμμα R.O.U.T.E.S. – Reshaping Our Universe Through Educational Synergies ήταν ένα πρόγραμμα ετήσιας διάρκειας (Νοέμβριος 2018 – Νοέμβριος 2019) που υποστηρίχθηκε από to Open Society Foundations μέσω του Organising Bureau of European School Student Unions (OBESSU), του European Students' Union (ESU), καθώς και των αντίστοιχων προγραμμάτων τους: Seeds for integration και Together, moving forward. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα εντάχθηκε στο πλαίσιο του ετήσιου επιμορφωτικού προγράμματος Youth.Together του Συμβουλίου της Ευρώπης. Στο κέντρο του προγράμματος βρίσκονται οι πρόσφυγες / μετανάστες (μετέφηβοι και νεαροί ενήλικες) και βασικό στόχο αποτελεί η προσφορά πλούσιων πολιτιστικών και εκπαιδευτικών ευκαιριών στους συμμετέχοντες μέσω δραστηριοτήτων μη τυπικής και άτυπης εκπαίδευσης. Για την πραγματοποίηση του προγράμματος R.O.U.T.E.S. συνεργάστηκαν το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Βόλου, το Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και η Κοινωνική Οργάνωση «ΑΡΣΙΣ».
Η ομάδα του προγράμματος συνεργάστηκε και πραγματοποίησε μαζί 7 θεματικές διαδρομές – περιηγήσεις στο αστικό και φυσικό περιβάλλον της περιοχής μας. Οι τέσσερις διαδρομές έγιναν στην πόλη του Βόλου και οι τρεις στο Πήλιο και αποτέλεσαν την αφετηρία για την προώθηση της διαπολιτισμικής επικοινωνίας και ανταλλαγής.
Αναλυτικά, οι διαδρομές που υλοποιήθηκαν ήταν οι εξής:
Κατά τη διάρκεια των διαδρομών οι συμμετέχοντες με προσφυγική και μεταναστευτική καταγωγή είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν στοιχεία της δικής τους πολιτισμικής ταυτότητας και πολιτιστικής κληρονομιάς και να αλληλεπιδράσουν με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας στο πλαίσιο των αρχών της διαπολιτισμικής επικοινωνίας και ανταλλαγής. Η κοινή ηλικία μεταξύ των νεαρών προσφύγων και των φοιτητριών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας δημιούργησε ένα ιδιαίτερα κατάλληλο κλίμα και ένα ασφαλές και οικείο περιβάλλον για την ανάπτυξη της διαπολιτισμικής αλληλεπίδρασης και της ενσυναίσθησης.
Η συμμετοχή σε συλλογικούς περιπάτους μαζί με συνομηλίκους νεαρούς πρόσφυγες αποτέλεσε και για τις τρεις ομάδες μια μορφή διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και δημιούργησε ευκαιρίες για την ανάπτυξη αποτελεσματικής διαπολιτισμικής ανταλλαγής μεταξύ των μελών τους. Η προσφυγική εμπειρία είναι εμπειρία που δύσκολα περιγράφεται με λέξεις. Όμως όταν οι λέξεις μεταφέρονται από συνομηλίκους και περιγράφουν γεγονότα και καταστάσεις που έγιναν όχι στο μακρινό παρελθόν, αλλά στο παρόν, τότε αποκτούν μια επιπλέον δύναμη. Μια δύναμη που γίνεται ακόμη μεγαλύτερη όταν τα γεγονότα αυτά διασταυρώνονται με οικογενειακές μνήμες και με ακούσματα που αν και μοιάζουν να έχουν ξεχαστεί, μια λέξη ή μια φράση μπορεί γρήγορα να τα επαναφέρει στην επιφάνεια. Μια τέτοια δυναμική διαδικασία δεν μπορεί να μην αγγίξει το συναίσθημα και σταδιακά να οδηγήσει στην ενσυναίσθηση, δηλαδή στην δεξιότητα να νιώσεις αυτό που κάποτε ένιωσε ή συνεχίζει να νιώθει ο άλλος.
Η αλληλεπίδραση με τους πολιτισμούς των «άλλων» αποτέλεσε βασικό μέσο για την ουσιαστική γνωριμία των επιμέρους πολιτισμικών χαρακτηριστικών και την διερεύνηση ομοιοτήτων και διαφορών ως μιας διαδικασίας αναγνώρισης και κατανόησης του πολιτισμικά διαφορετικού και οδήγησε στο μετασχηματισμό των στερεοτυπικών αντιλήψεων και την αποδοχή της μη ιεράρχησης της αξίας των πολιτισμών που αποτελεί μια από τις αρχές της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης.